در طول این سالها، ایکوم با در نظر گرفتن و حفظ ماموریت اصلی خود، مطابق با نیازهای حرفه ای ها و متخصصان موزه در سراسر جهان توسعه یافته است. بیش از ۶۰ سال پس از ایجاد آن، این سازمان همچنان به نمایندگی جامعه جهانی موزه ادامه می دهد.
ظرف مدت یک سال از ایجاد آن، با انجام دو اجلاس شورای بین المللی موزه ها بوجود آمد. اولین جلسه هنگام ییشگامی Chauncey J. Hamlin (اولین رئیس این سازمان) در تاسيس ایکوم درپاریس بود و نشست دوم، اولین جلسه مجمع عمومی ایکوم در مکزیک بود
هفت کنفرانس عمومی بین سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۵ برگزار شد. در طی این سالها، ايكوم ساختار، نمایندگی جغرافیایی و فعالیت های خود را به طور فزاینده حرفهای و منسجم توسعه داد. دو کنفرانس عمومی برگزار شده آخر (لاهه در سال ۱۹۶۲ – نیویورک در سال ۱۹۶۵) نیاز ها واشتیاق شرکت کنندگان را مشخص و نمايان ساخت.
در این دوره سه دغدغه و نگرانی اصلی عبارت از نقش آموزشی موزه ها و نمایشگاه ها ، گردش بین المللی کالا های فرهنگی و حفاظت و مرمت اشیاء (کالاهای)فرهنگی بود.
تا سال ۱۹۶۸، بدهی ایکوم به صورت دائمي درآمده و به اصطلاح مزمن شده بود. در حالی که فعالیت ها ، پروژه ها و هزینه ها به رشد خود ادامه مي داند. براي هشت سال حق عضویت، بدون تغییر باقی مانده بود. در همین ايام، در راستای تغییر نقش موزه در جامعه، نوع جدیدی از موزه آشکار شد. در اوایل دهه 1970، موجودیت ایکوم در معرض خطر قرار گرفت. تنها راه حل افزایش منابع ایکوم بود( حق عضویت و نظایر آن) که به این وضعیت ناعادلانه و غیر مرسوم پایان می داد. اساسنامه اصلاح شد. تا آن زمان تعداد اعضای فعال برای تشکیل کمیته های ملی ۱۵ نفر بود.
در سال ۱۹۷۱پس از کنفرانس عمومی در گرونوبل فرانسه، این ایده گسترش یافت که ایکوم بايد منزلت اجتماعی برابر به اعضای انفرادی اعطا کند و در سال ۱۹۷۴ در کپنهاگ برخي اصلاحات به تصویب رسید .به موجب آن اعضای فعال و اعضای وابسته دریک گروه قرار می گرفتند. روح دمکراتیک غالب گردید و تمام اعضای این حرفه حق رای يافتند و می توانستند برای هر فعالیت در ایکوم حضور یابند.
از سال۱۹۷۷ توسعه و گسترش فعالیت های ایکوم در کشورهای در حال توسعه آغاز شد.
در سال ۱۹۷۷ در مسکو، قطعنامه اي تصویب شد که از آموزش کارکنان موزه و مرمت کاران در کشورهای در حال توسعه در آسیا، آفریقا و امریکا لاتین حمایت و پشتیبانی می نمود. این مورد، نیاز به نیروی مجرب کار و کارشناسان را مورد توجه قرار دادو همچنین گردش تجهیزات فنی برای آموزش حفاظت را ترویج نمود.
در سال های ۱۹۷۷ ، ۱۹۸۰، ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ چهار کنفرانس تعیین کننده، ایکوم را برای تحقق دو هدف استراتژیک ذیل توانمند نمود:
- نهایی کردن سیاست و خط مشی موزه ها در خدمت به جامعه و توسعه آن.
- تصویب منشور اخلاقی به عنوان سند مرجع
در اين دوره وضعیت مالی ایکوم بهینه شد و در سال ۱۹۹۴ کسری بودجه نیز جذب گردید. سیاست جمع آوری کمکهای مالی، راه را برای آینده ای امیدوار کننده هموار می کرد. اعتبار و اقدام جهانی ایکوم به افزایش دیده شدن آن کمک کرد. این نتیجه پاداشی عادلانه برای نیم قرن تلاش بود.
در زمانی که بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی با مشکلات مالی و ساختاری دست و پنجه نرم می‌کردند، ایکوم جهانی بودن، انعطاف‌پذیری و تخیل را حفظ کرد ، تا برای برآورده کردن خواسته های این حرفه توانمند شود. توصیه های آخرین مجامع عمومی راه را برای سیاست خط مشی فرهنگی فرهنگی هموار و این ایده را تقویت کرد که توسعه اقتصادی و عوامل فرهنگی جدایی ناپذیر می باشند.
از سال ۱۹۹۶ به بعد، ایکوم مبارزه خود را علیه خريد وفروش غیرقانونی کالاهای فرهنگی از طریق توسعه و نشر مجموعه لیست های قرمز حاوي صدها شی گمشده تقویت کرد. فعالیت های مربوط به پیشگیری از خطر هاي مرتبط با بلایای طبیعی و یا ساخته دست بشر تحت برنامه هاي اضطراری وغیر منتظره موزه (MEP- Museums Emercgency Programme)که در سال ۲۰۰۲ راه اندازی شده است و همچنین میزان شرکت ایکوم در برنامه کمیته بین المللی سپر آبی، شتاب و سرعت بخشیده است. با این تحولات، ایکوم حضور خود را در جامعه جهانی موزه و جامعه معاصر افزایش داده است.
ایکوم با توجه به ایجاد یک استراتژی نو کار گروه جدیدی ایجاد کرد . این گروه کاری گزارشی تحت عنوان ابزاري برای نوسازی ایکوم تهیه کرد. علاوه بر این، گردش کار در موزه در قالب یک کتاب راهنمای عملی برای حرفه ای ها، طراحی و توسط ایکوم منتشر شده است. این كتاب مرجعي در مسائل آموزشی برای جامعه بین المللی موزه شد.
ایکوم در رابطه با حفاظت از میراث فرهنگی، به ویژه با مشارکت فعال در برنامه سپر آبی و مدیریت Object ID همچنان به توسعه فعالیت های خود ادامه می دهد. حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس، بخش جدایی ناپذیري از فعالیت های ایکوم شده است. همه این عوامل بيش از پيش موجب نفوذ نهاد ایکوم شده است.
در سال ۲۰۰۴ اولین کنفرانس عمومی ایکوم در آسیا ، در سئول( کره جنوبی) برگزارشد. با انجام این حركت مشخص نمودن قاره آسیا در فعاليت هاي ايكوم به طور چشمگیرتحقق يافت.
پس از کنفرانس های عمومی در ریو در سال ۲۰۱۳ و در میلان در سال ۲۰۱۶، ایکوم به تقویت حضور خود در آسیا، به ویژه با کنفرانس عمومی ۲۰۱۹ در کیوتو، ژاپن ادامه می دهد.
